مرثیه | شعر هیأت

کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش

سعید بیابانکی

سنگچین

چارپاره

اگرچه «تحتِ کسا» یک حدیث جای تو بود
همیشه قلب رسول خدا کسای تو بود

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

هیچکس اینجا نمی‌فهمد زبان گریه را
بغض می‌گیرد ز چشمانم توان گریه را

سیدعبدالله حسینی

آینه گردانی

غزل

بی‌تو یافاطمه با محنت دنیا چه کنم؟
وای، با این‌همه غم، بی‌کس و تنها چه کنم...

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل

من که از سایۀ اندوه، حذر می‌کردم
رنگ غم داشت به هرجا كه نظر مى‌كردم

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل

دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت

سیدفضل‌الله قدسی

آینه گردانی

غزل

دیده شد دریای اشک و، عقده از دل وا نشد
ماه گم گردید و امشب هم اجل پیدا نشد

غلامرضا سازگار

نخل میثم

غزل

خواستم یاری کنم اما در آن غوغا نشد
خواستم من هم بگیرم شال بابا را نشد

قاسم صرافان

بیت‌های بارانی (۲)

غزل

اشک غمت ستارۀ هفت آسمان، بلال!
در آسمان غربت مولا بمان! بلال!

جعفر رسول‌زاده

سرو باغ محمد

غزل

گهواره نیست کودکی‌ات را فلک؟ که هست
فرمان‌بر تو نیست سما تا سمک؟ که هست

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

آینه با آینه شد رو‌به‌روی
خوش بود آیینه‌ها را گفت‌و‌گوی

علی انسانی

دل سنگ آب شد

مثنوی

نشست یک دو سه خطّی مرا نصیحت کرد
مرا چو دوست به راه درست دعوت کرد

جعفر عباسی

سرانجام

قصیده‌واره