مرثیه | شعر هیأت

نه از لباس کهنه‌ات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم

رضا حاج‌حسینی

بانوان آسمانی

غزل

ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بود
بر چهره‌اش ز عصمت و عفت نقاب بود

سیدرضا مؤید

باران نور

قصیده

اگر خواهی پدر بینی وفای دختر خود را
نگه کن زیر پای اسب و بالا کن سر خود را

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

بودند دو تن، به جان و دل دشمنِ تو
دادند به هم دست، پیِ کشتن تو

علی انسانی

دل سنگ آب شد

رباعی

شاید تو خواستی غزلی را که نذر توست
این‌گونه زخم‌خورده و بی‌سر بیاورم

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

خورشید گرم چیدن بوسه ز ماه توست
گلدسته‌ها منادی شوق پگاه توست

جواد محمدزمانی

ترکیب‌بند

دم به دم تا همیشه قلب پدر
با نفس‌های تو هماهنگ است

سیدحمیدرضا برقعی

چارپاره

لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید

قاسم صرافان

سفینه نجات صحیفه رأفت

چارپاره

جان بر لب من آمد و جانان به بر من
ای مرگ برو عمر من آمد به سر من

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

به روی شانۀ خاتم، که چون نقش نگین باشد
نشان نام او باید معزّ المؤمنین باشد

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل

پرواز آسمانی او را مَلک نداشت
ماهی که در اطاعت خورشید شک نداشت

امید مهدی‌نژاد

غزل

شبی که نور زلال تو در جهان گم شد
سپیده، جامه سیه کرد و ناگهان گُم شد

رضا اسماعیلی

این مریم همیشه

غزل