مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | شعر هیأت

فرصت نمی‌شود که من از خود سفر کنم
از این من همیشگی خود گذر کنم

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

عطر بهار از سر کوه و کمر گذشت
پروانه‌وار آمد و پروانه‌تر گذشت

فائزه زرافشان

غزل

بعد از تو روزها شده بی‌رنگ مرتضی
بی‌رنگ، بی‌قرار و بدآهنگ مرتضی

یوسف رحیمی

غزل

خوش است لالۀ آغاز سررسید شدن
شهید اول صدسالۀ جدید شدن

علی سلیمیان

غزل

آمد سحر دوباره و حال سَهَر کجاست؟
تا بلکه آبرو دهدم، چشم تَر کجاست؟

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات

حیدر منصوری

کوچه‌های خراسان

غزل

در مسجدالنبی چه مؤدب نشسته‌اند
از خلسۀ صبوح، لبالب نشسته‌اند

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

غزل

جان‌بخش‌تر ندیده کسی از تبسمت
جان جهان! فدای سلامٌ علیکمت

یوسف رحیمی

غزل

بنشین شبی به خلوت خود در حضور خویش
روشن کن آسمان و زمین را به نور خویش

افشین علا

غزل

پشت سر مسافر ما گریه می‌کند
شهری که بر رسول خدا گریه می‌کند

راضیه جبه‌داری

غزل

تیغ است و آتش است و هزاران فدایی است
هر جا که نام اوست هوا کربلایی است

اعظم سعادتمند

غزل

صد بار اگر شویم فدای تو یاحسین
کاری نکرده‌ایم برای تو یاحسین

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

قصیده