فرازی از شعر | شعر هیأت

هله! ای باد که از سامره راهی شده‌ای
از همان شهر پر از خاطره راهی شده‌ای

هادی جانفدا

کفشداری یازده

مثنوی

سامرا از غم تو جامه‌دران است هنوز
چشم «نرگس» به جمالت نگران است هنوز

قاسم صرافان

مثنوی

ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است

حسین شنوائی

سفر سبز

ترکیب‌بند

چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد

غلامرضا کافی

همین زنجره تا صبح

مثنوی

دید خود را در کنار نور و نار
با خدا و با هوا، در گیر و دار

علی انسانی

دل سنگ آب شد

مثنوی

خاکیان را از فلک، امید آسایش خطاست
آسمان با این جلالت، گوی چوگان قضاست

صائب تبریزی

مجموعه اشعار ولایی صائب تبریزی

قصیده

چون آسمان کند کمر کینه استوار
کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار

صائب تبریزی

مجموعه اشعار ولایی صائب تبریزی

قصیده

به سویت آمده‌ام جذبه‌ای نهان با من
چه کرده‌ای مگر ای شور ناگهان! با من؟

محمد مرادی

قصیده

بوی گل از سپیده می‌آید
اشک شوقم ز دیده می‌آید

غلامرضا سازگار

نخل میثم

مثنوی

صد بار اگر شویم فدای تو یاحسین
کاری نکرده‌ایم برای تو یاحسین

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

قصیده

گسترده شد در این ولایت خوان هفتم
روزی ایران می‌رسد از مشهد و قم

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

مثنوی

ای آینه‌دار پنج معصوم!
در بحر عفاف، دُرّ مکتوم

سیدرضا مؤید

غریب‌ترین آشنا

ترجیع‌بند