مرثیه | شعر هیأت

دلم از شب‌نشینی‌های زلفش دیر می‌آید
مسیرش پیچ در پیچ است و با تأخیر می‌آید

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

امشب از محراب خون، شوق سفر دارد علی
خلوتی خوش با خدا، شب تا سحر دارد علی

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

غزل

ای خداجلوه و نبی‌مرآت
مرتضی‌خصلت و حسین‌صفات

غلامرضا سازگار

نخل میثم

ترجیع‌بند

ای کاش مردم از تو حاجت می‌گرفتند
از حالت چشمت بشارت می‌گرفتند

محمد جبرئیلی

زخم‌های هلالی

غزل

دستی كه طرح چشم تو را مست می‌كشید
صد آسمان ستاره از آن دست می‌كشید

حسین دارند

آینه در کربلاست

غزل

شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را

ناصر فیض

گناه اول

غزل

عرق نبود که از چهره‌ات به زین می‌ریخت
شراره‌های دلت بود اینچنین می‌ریخت

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

زندان تیره از نفسش روشنا شده
صد یاکریم گاه قنوتش رها شده

علی‌محمد مؤدب

غزل

تکیده قامتش و تکیه بر عصا نزده‌ست
همان که غیر خدا را دمی صدا نزده‌ست

فائزه زرافشان

غزل

ای از غم تو بر جگر سنگ شراره
وی در همۀ عمر ستم دیده هماره

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۳)

غزل

ای که وجود پاک تو آیینۀ زهراست
هر جا تو باشی اسم بابایت علی آن‌جاست

حسین صیامی

غزل

ببین باید چه دریایی از ایمان و یقین باشی،
که همراه امیری، چون امیرالمؤمنین باشی

قاسم صرافان

غزل