تشییع شهدا | شعر هیأت

شد مُتحیّر بشر از درک مقامَت
قدر و بها یافته زن از تو و نامَت

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر چهارم)

نوحه

مسافری رسیده از سفر
مسافری که ادعا نداشت

حسین عباس‌پور

زمینه

پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه

محمدرضا ترکی

سال‌های بی‌ترانگی

غزل

از شبنم اشک گونه‌هامان تر بود
تشییع جنازۀ گلی پرپر بود

علیرضا قزوه

از نخلستان تا خیابان

رباعی

هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید

علی‌اصغر شیری

به زبان مادری

غزل

پرواز بی‌کرانه کشتی‌ها
در ارتفاع ابر تماشایی‌ست

قیصر امین‌پور

آینه‌های ناگهان

نو (نیمایی)

سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند

آرش براری

۱۷۵ اقیانوس

رباعی

غبار خانه بروبید، عید می‌‏آید
ز کوچه‏‌هاست که بوی شهید می‌‏آید

جواد محمدزمانی

قاصدک‌های سوخته

مثنوی

خبر رسید که سیصد کبوتر آوردند
ولی کبوتر بی‌بال و بی‌پر آوردند

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار

محمدعلی مجاهدی

آینه‌های سفالی

غزل

هنوز از جبهه می‌آید نسیم آشنای تو
خیال‌انگیز و رؤیایی عروج تا خدای تو

پروانه نجاتی

بهانه‌ها

غزل

آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم

مصطفی محدثی

سُکرِ سماع

رباعی