مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

الا که نور و صفا آفتاب از تو گرفت
ستاره سرعت سِیْر و شتاب از تو گرفت

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

فروغ چهرۀ خوبان، شعاع طلعت توست
کمال حُسن تو، مدیون این ملاحت توست

حبیب چایچیان

غزل

چقدر مانده به دریا، به آستان حسین
پر از طراوت عشق است آسمان حسین

خدابخش صفادل

فلیرحل معنا

غزل

شراره می‌کشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟

ابوالفضل زرویی نصرآباد

این حسین کیست؟ (جلد۳)

قصیده

دمید ماه رجب رؤیتش مبارک باد
به دوستان خدا نعمتش مبارک باد

سیدرضا مؤید

مربع‌ترکیب

چه کُند می‌گذرد لحظه‌های دور از تو
نمی‌کنند مگر لحظه‌ها عبور از تو

غلامعلی حداد عادل

آینه گردانی

غزل

روایت است که هارون به دجله کاخی ساخت
به وجد و عشرت و شادی خویشتن پرداخت

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

مثنوی

ز موج اشک به چشمم، نگاه زندانی‌ست
درون سینه‌ام از غصّه، آه زندانی‌ست

سیدرضا مؤید

جلوه‌های رسالت

غزل

هنوز اسیر سکوت تواند زندان‌ها
و پایبند نگاهت دل نگهبان‌ها

محمدمهدی سیار

بی‌خوابی عمیق

غزل

کسی که بی تو سَرِ صحبتِ جهانش نیست
تحمّل غم هجر تو، در توانش نیست

محمدجواد غفورزاده

یا ایهاالعزیز

غزل

دمید گرد و غبار سپاهیان سحر
گرفت قلعۀ شب را طلیعۀ لشکر

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

قصیده

کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند

حسین رستمی

فصل صبر

غزل