عاشورا | شعر هیأت

جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی
کیست کز دادن جانی بخرد جان جهانی

فؤاد کرمانی

شمع جمع

غزل

چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد

غلامرضا کافی

همین زنجره تا صبح

مثنوی

با زخم‌های تازه گل انداخت پیکرش
تسلیم شد قضا و قدر در برابرش

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

ای آفتاب صبر کن این آخرین شب است
این آخرین شبانۀ آرام زینب است

علی‌محمد مؤدب

غزل‌مثنوی

رنگ سیاه و سرخِ تو را دارند
این‌روزها تمام خیابان‌ها

وحیده افضلی

غزل

تو را کشتند آن‌ها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند

علی مردی‌پور

غزل

رکاب آهسته آهسته ترک خورد و نگین افتاد
پر از یاقوت شد عالم، سوار از روی زین افتاد

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

غزل

الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو

نیّر تبریزی

دوبیتی

با این‌که دم از خطبه و تفسیر زدی
در لشکر ابن سعد شمشیر زدی

مهدی زارعی

رباعی

مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن
شب بلندی می‌کند از وحشت رسوا شدن

سیدابوطالب مظفری

غزل‌پیوسته

گریه می‌کنم تو را، با دو چشم داغدار
گریه می‌کنم تو را، مثل ابرِ بی‌قرار

رضا اسماعیلی

غزل

بر حسین بن علی یا با حسین بن علی؟
با یزید بن یهودی یا حسین بن علی؟

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل